Zawód Opowiadacz - Dykcja dla początkujących

-

 Przed Wami zestaw podstawowych ćwiczeń mięśni twarzy. Powinno się wykonywać je codziennie, aby nasz język czy usta przyzwyczaiły się do nich. Z czasem można sięgnąć po kolejne ćwiczenia lub te poniższe wykonywać dłużej i staranniej, dając swoim mięśniom możliwość wykazania się. Ważne, aby czynność tę powtarzać i utrwalać.

Jeżeli chcecie, możecie wykonywać te ćwiczenia przed lustrem, jednocześnie obserwując, czy dobrze je wykonujecie. 

1. Żuchwa:

  • pionowe ruchy żuchwą (żuchwa w dół – otworzenie jamy ustnej, żuchwa w górę – zamknięcie) – 1 min.,
  • poziome ruchy żuchwą (usta uchylone, następnie raz w lewo, raz w prawo przesuwamy żuchwę) – 1 min.,
  • ruchy koliste (usta zamknięte, poruszamy żuchwą jakbyśmy żuli gumę – raz wykonujemy „żucie” zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara, następnie odwrotnie) – 1 min.


2. Usta: wysuwamy złączone usta do przodu, tworząc tzw. „dziubek”)

  • naprzemiennie wykonujemy: wysunięcie dziubka do przodu, rozciągnięcie kącików ust w stronę uszu, tworząc tzw. uśmiech – 1 min.,
  • dziubek przesuwamy pionowo – naprzemiennie raz w stronę nosa, raz w stronę brody, jakbyś rysowali pionową kreskę  – 1 min.,
  • dziubek przesuwamy poziomo – naprzemiennie raz w stronę lewego policzka, raz w stronę prawego, jakbyśmy rysowali poziomą kreskę  – 1 min.,
  • dziubek przesuwamy ruchami kolistymi jakbyśmy chcieli zakreślić w powietrzu literę „o” – raz zakreślamy „o” zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara, a następnie w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara – 1 min.

3. Język:

  • wysuwamy język do przodu – poza jamę ustną – a następnie kierujemy go naprzemiennie raz w górę (w stronę nosa), raz w dół (w stronę brody), czyli rysujemy językiem w powietrzu pionową kreskę – 1 min.,
  • wysunięty poza jamę ustną język kierujemy raz w stronę lewego ucha, następnie w stronę prawego, czyli rysujemy poziomą kreskę – 1 min.,
  • końcówką wysuniętego poza jamę ustną języka zakreślamy w powietrzu literę „o” najpierw wykonując ruchy zgodne ze wskazówkami zegara, a później przeciwne temu ruchowi – 1 min.
  • liczymy językiem zęby (najpierw od lewej strony do prawej, później odwrotnie), czyli chcemy sprawdzić jak daleko nasz język jest w stanie sięgnąć – 1 min.,
  • przesuwamy język po podniebieniu w stronę gardła, a następnie w stronę zębów (uwaga! może łaskotać!) - 1 min., 
  • palec wskazujący lewej lub prawej dłoni wysuwamy przed siebie na odległość ok. 20 cm od ust. Naprzemiennie albo próbujemy dotknąć końcówką języka wysunięty palec, albo kładziemy język w jamie ustnej w stanie całkowitego rozluźnienia, tworząc tzw. łopatę – 1 min.

Już wkrótce kolejne zabawy i wtajemniczenia w zawód opowiadacza czy opowiadaczki. 
Daj znać, jak Ci poszły ćwiczenia i czy wydają Ci się łatwe i przyjemne.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lisie tajemnice - recenzja zbioru "Kitsune. 13 opowieści o lisach"

-
Obraz
  W rodzimej kulturze nie przywiązujemy wielkiej wagi do postaci lisa – nie ma ona boskiego wymiaru i skupia wokół siebie raczej negatywne cechy ludzkie. Znamy lisy przechery, lisów oszustów (jak np. w „Pinokiu” Collodiego), ewentualnie lisa demagoga („Szelmostwa Lisa Witalisa” J. Brzechwy). W języku polskim mówi się o kimś fałszywym, że jest „farbowanym lisem”, a o cwaniaku - „szczwany lis”. Nic, co chcielibyśmy usłyszeć o sobie. Zupełnie inaczej ma się lis w kulturze japońskiej, o czym dobitnie świadczy wydany przez Wydawnictwo Kirin zbiór opowieści pt. „Kitsune. 13 opowieści o lisach”. Ośmioro autorów i autorek japońskich postanowiło zmierzyć się z postacią tego rudego psowatego o nadnaturalnym charakterze. Lis w kulturze japońskiej jest istotą magiczną, czasem demoniczną, a nawet tricksterem. Bywają lisy, które odpłacają się ludziom za okazane im dobro, ale na swojej drodze można spotkać też takie, które wystrychują ludzi na dudka. Ciekawy jest fakt, że lisy – wg japońskich wierz
Więcej...

Podsumowanie Wonsowego Roku

-
Obraz
Skoro nadszedł już styczeń 2024, należy podsumować zeszły rok. I jak się okazuję, mam co podsumować w tym pierwszym roku działalności, bowiem zdarzyło się wiele. Udało mi się: - stworzyć własną markę ( jeszcze nie wiem, czy rozpoznawalną, ale najważniejsze że własną ), - zaistnieć publicznie w Szczecinie, - wziąć udział w dziewięciu wydarzeniach ( w tym pięciu plenerowych! ), - spotkać dziesiątki jeśli nie setki osób, którym po raz pierwszy „przedstawiłem” teatr kamishibai, - przetłumaczyć na język polski pięć opowieści: „Wdzięczny Żuraw”, „Momotaro, brzoskwiniowy chłopiec”, „Zapominalska czarownica”, „Krasnal Tomte” oraz „Różni”, - zilustrować jedną bajkę braci Grimm ( o tym już wkrótce! ). To był dla mnie naprawdę twórczy rok, a właściwie pół roku, bowiem dopiero od czerwca 2023 r. liczę swoją oficjalną, indiana-wonsową działalność.  A co mam w planach?   Zakup i tłumaczenie kolejnych opowieści (trzeba powiększać bibliotekę i prezentować opowieści szczeciniankom i szczecinianom!), il
Więcej...

Wszystkie drogi prowadzą do Radomia

-
Obraz
  Opowiadacze, opowiadactwo, bajanie – te słowa w czasie IV Ogólnopolskiego Festiwalu Opowieści w Radomiu były odmieniane przez wszystkie przypadki – zarówno gramatyczne, jak i ludzkie. Również byłem tym „ludziem”, który wtrącił swoje trzy grosze do tych zjawisk, aczkolwiek zrobiłem to po raz pierwszy! Radom jako miasto żył w mojej świadomości jako miejsce produkcji zupek chińskich, o których wspominał niegdyś w skeczu o chińskim „restauratorze” Kabaret Ani Mru-Mru. Jako że z moją świadomością geograficzną nie jest najlepiej, wiedziałem jedynie, że Radom jest „daleko” od Szczecina. Nigdy w nim nie byłem, nigdy o nim nie czytałem ani nie interesowałem się nim. Oczywiście zmieniło się to wraz z wypełnieniem i przesłaniem zgłoszenia na Festiwal. Wtedy postanowiłem zrobić research, dokąd to w ogóle mam zamiar się udać?! I okazało się, że Radom ma wiele do zaoferowania. Nie tylko jest to miasto Jacka Malczewskiego, ale również Jana Kochanowskiego. Dodatkowo znajduje się tak kilka ciekawyc
Więcej...